اثر مصرف سیلیکون بر عملکرد دانه ارزن معمولی و بازده مصرف آب تحت شرایط تنش خشکی

کمبود آب مهمترین عامل غیرزیستی محدودکننده، برای دستیابی به عملکرد پتانسیل گیاهان زراعی است. تاثیر مصرف سیلیکون بر عملکرد ارزن معمولی در شرایط تنش خشکی در مزرعه، بهصورت آزمایشی شامل سه دور آبیاری پس از 60) بدون تنش)، 90) تنش متوسط) و 120) تنش شدید) میلیمتر تبخیر و چهار روش مصرف سیلیکون شامل بدون مصرف (شاهد)، محلولپاشی، محلول پاشی بهاضافه مصرف بههمراه آب آبیاری و مصرف بههمراه آب آبیاری، در سال زراعی 1391 ،در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی بهصورت کرتهای یک بار خردشده با سه تکرار در همدان اجرا شد. نتایج نشان داد که اثر تنش و سیلیکون بر کلیه صفات به استثنای بازده مصرف آب در وضعیت تنش و تعداد دانه در سنبله بعد از مصرف سیلیکون معنادار بود. عملکرد بیولوژیک و دانه به ترتیب درتنش متوسط 15 و 22 و در تنش شدید 33 و 42 درصد کاهش داشتند. اثر متقابل خشکی و سیلیکون بر وزن هزاردانه، عملکرد دانه و بازده مصرف آب معنادار بود. مصرف سیلیکون بهصورت محلولپاشی بهاضافه مصرف بههمراه آب آبیاری بیشترین اثر مثبت را بر وزندانه، بازده مصرف آب، شاخص برداشت و نسبت فایده به هزینه داشت. آنالیز تحلیل اقتصادی تیمارها افزایش نسبت فایده به هزینه رادر هر سه روش مصرف سیلیکون نشان داد، ولی افزایش در روش محلولپاشی توام با آب آبیاری بیشتر بود. ازاینرو توصیه می شود، در مصرف سیلیکون از هر دو روش بهطور توام استفاده شود.

کلیدواژه ها:

بیوماس ، تبخیر و تعرق ، تنش آب ، درآمد خالص ، شاخص برداشت