بررسی اثر ویژگی های پیوندک بر گیرایی و زنده مانی پیوند اپیکوتیل گردو

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,080

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCI-18-1_004

تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1396

چکیده مقاله:

این پژوهش به منظور ارزیابی ویژگیهای پیوندک (تعداد جوانه روی پیوندک، وجود جوانه انتهایی و قطر و طول پیوندک) بر موفقیت پیوند اپیکوتیل گردو رقم &چندلر و رشد اولیه درختان، در پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال های 93-1392 انجام شد. شاخصهای موفقیت پیوند و کیفیت شاخساره درختان پیوند شده در 150 روز پس از انجام پیوند ارزیابی گردید . حضور یا عدم حضور جوانه انتهایی روی پیوندک تاثیری بر ویژگیهای اندازهگیری شده نداشت. بالاترین کیفیت پینه، گیرایی پیوند (4/83 درصد) و درصد زندهمانی (8/72 درصد) مربوط به پیوندکهای دارای دو جوانه بود. استفاده از پیوندکی با قطر سه تا شش میلیمتر باعث افزایش درصد گیرایی پیوند (4/73 درصد) و زنده ماندن پیوندک (1/61 درصد) شد. پیوندکهایی با طول هفت تا 12 سانتیمتر درصد زند ه ماندن بیشتری (1/56 درصد) داشتند. در پیوندی که در آن از پیوندکهای دو جوانهای استفاده گردید و پیوندکهایی با طول هفت تا 12 سانتیمتر (به ترتیب 1/9 و 6/8 برگ) تعداد برگ بیشتری تشکیل شد. پیوندکهای دارای دو جوانه، پیوندکهایی با قطر سه تا شش و پیوندکهایی با طول هفت تا 12 سانتیمتر (به ترتیب 1/9 ،7/12 و 2/12 سانتیمتر)، شاخههایی بلندتری ایجاد کردند. درمجموع استفاده از پیوندکهایی با قطر سه تا شش میلیمتر و طول هفت تا 12 سانتیمتر که دارای دو جوانه هستند، برای افزایش موفقیت پیوند اپیکوتیل و بهبود کیفیت درختان پیوندی گردو رقم &چندلر توصیه گردید.

نویسندگان

احمد ریوفی

دانش آموخته کارشناسی ارشد اصلاح گیاهان باغبانی، گروه باغبانی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران.

کورش وحدتی

استاد گروه باغبانی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

سهیل کریمی

استادیار گروه باغبانی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران

محمودرضا روزبان

استادیار گروه باغبانی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران