آثار کودهای نانو و نانوزیستی بر ویژگی های فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عملکرد چای ترش تحت تنش خشکی

جایگزینی نهاده های شیمیایی با نهاده های بوم سازگار، به عنوان گامی به منظور گذار از کشاورزی رایج به پایدار، ضروری به نظر می رسد. در این راستا، آزمایشی در سال 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل، به صورت طرح کرت های یک بار خردشده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تنش خشکی در چهار سطح 30، 50، 70 و 90 درصد رطوبت دردسترس گیاه، عامل اصلی و کودهای نانو و نانوزیستی در چهار سطح، عامل فرعی در نظر گرفته شد. اثر اصلی تیمارهای کود، تنش خشکی و برهمکنش آنها بر تمامی صفات مورد بررسی معنادار شد. بیشترین مقدار رنگیزه های فتوسنتزی، وزن تر و خشک کاسبرگ در تیمار تنش خشکی 70 درصد رطوبت دردسترس و محلول پاشی کود نانوکلات آهن به دست آمد. بیشترین مقدار اسمولیت های آنتوسیانین، پرولین و کربوهیدرات به تیمار تنش خشکی 30 درصد رطوبت دردسترس و بیشترین محتوای نسبی آب برگ به تیمار آبیاری 90 درصد رطوبت قابل دسترس و محلول پاشی کود نانوکلات آهن تعلق داشت. نتایج تجزیه به مولفه های اصلی نشان داد که بهترین تیمار مورد بررسی، تنش خشکی 70 درصد رطوبت در دسترس توام با محلول پاشی کود نانوکلات آهن بود. محلول پاشی با کود نانوکلات آهن موجب تعدیل آثار تنش خشکی و افزایش کمیت و کیفیت کاسبرگ های چای ترش شد.

کلیدواژه ها:

اسمولیت ، تنش کم آبی ، رنگیزه های فتوسنتزی ، نانوکلات آهن ، وزن کاسبرگ