بررسی عملکرد جاذبه ای دینامیکی خطی و غیرخطی برای تیرهای در معرض بارهای درحال حرکت

کار حاضر به بررسی عملکرد جاذبه ای ارتعاشی دینامیکی خطی و غیرخطی، برروی تیر اولر- برنولی با تکیه گاه های ساده، در معرض بارهای درحال حرکت می پردازد. جاذبه ای مورد استفاده متشکل از یک جرم، دو فنر و یک میراگر خطی هستند، که هریک از فنرها می توانند خطی و یا غیرخطی باشند. هدف از این کار، بررسی عملکرد این نوع جاذبها نسبت به جاذبهای دینامیکی کلاسیک و غیرخطی است. معادلات دیفرانسیل جزیی حاکم بر مساله، با استفاده از روش گلرکین- بوبنو، به معادلات دیفراسیل معمولی تبدیل می شوند. عملکرد جاذبه ای دینامیکی در کاهش ارتعاشات تیر، از روش ماکزیمم دامنه ارتعاشی و سهم انرژی اتلافی توسط میراگر تخمین زده می شوند. در نهایت با بهینه ساز ی که صورت پذیرفت، اثربخشی این جاذب ها برای شرایط و موارد مختلف تعیین شدند.

کلیدواژه ها:

بارهای درحال حرکت ، جاذب دینامیکی خطی و غیرخطی ، تیر اولر- برنولی