مقایسه تاثیر Substance P هموسیستئینه و طبیعی بر رشد سلول های PC12 در حضور سیستئین

هدف: در این مطالعه تاثیر  Substance Pهموسیستئینه در حضور سیستئین بر میزان رشد سلول­های سرطانی PC12 بررسی و نتایج با نوع طبیعی آن مقایسه شد. مواد و روش­ها: سلول­ها در محیط کشت RPMI-Glutamax حاوی FBS، 10 درصد کشت داده شدند و فعالیت متابولیکی آن­ها در حضور غلظت­های مختلف پپتید و سیستئین با استفاده از تست MTT ارزیابی شد. سپس تغییرات ریخت شناسی سلول­ها با استفاده از میکروسکوپ تمایز فازی مطالعه شد. به‫منظور بررسی تاثیر حفاظتی پپتید هموسیستئینه در برابر H2O2، سلول­ها به‫مدت 3 ساعت در حضور  H2O2 با غلظت 150 میکروگرم بر میلی‫لیتر تیمار شد و میزان تولید نیتریک اکسید آن‫ها به‫روش رنگ سنجی گریس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان می­دهد که هر دو نوع Substance p، در همه غلظت­های انتخابی موجب افزایش رشد سلول­ها و کاهش میزان NO در برابر سمیت  H2O2شده است. به‫ویژه در غلظت 6 تا 10 مولار میزان رشد در حضور پپتید هموسیستئینه و طبیعی به‫ترتیب  65/78 درصد و 55/38 درصد افزایش داشته است که نشان می‫دهد نوع هموسیستئینه 1/40 درصد بیشتر از نوع طبیعی منجر به افزایش رشد شده است و میزان NO به‫ترتیب 36  درصد و 14 درصد کاهش داشته است. بنابراین Substance P هموسیستئینه توانسته 22 درصد بیشتر از نوع طبیعی سلول­های سرطانی  PC12 را در برابر سمیت پراکسید هیدروژن محافظت کند. نتیجه‫گیری:SP-H  در شرایط پاتولوژیک می­تواند از طریق کاهش تولید نیتریک اکسید باعث افزایش رشد سلول­های سرطانی شده و روند پیشرفت بیماری را تسریع بخشد.

کلیدواژه ها:

سلول سرطانی ، سلول های PC12 ، هموسیستئین ، Substance P