خوانش تطبیقی تاریخ نگاری منظوم در مدایح ابن هانی وامیر معزی مطالعه موردی: مضامین، ساختارهای ادبی و تصاویر شاعرانه علمی- پژوهشی

به طورکلی تاریخ نگاری منظوم یا ثبت وقایع تاریخی در شعر شاعران عرب و ایران، جایگاه ویژه ای داشته است اما این امر در عصرعباسی به نحو گسترده و متفاوتی در ادب عرب ظهوریافته و شاعران ایرانی نیز در این دوره، به دلیل ارتباط تنگاتنگی که با شعر وادبیات عرب پیداکردهاند، در ثبت وقایع تا حد زیادی متاثر از بزرگان شعر و ادب عرب بودهاند. بر این اساس، مدایح تاریخی امیر معزی را که به عنوان یک شاعر درباری که در لغت، تصاویر شعری و مضمون متاثر از شعرای عرب و از جمله متنبی است، میتوان از جنبه های مختلف با مدایح تاریخی ابن هانی که او نیز از متنبی تاثیر پذیرفته و ملقب به متنبی مغرب است، مقایسه کرد. وی بسیاری از مضامین مدایح خود را به صورت مستقیم و آگاهانه، از طریق مطالعه و تسلط بر اشعار برخی از شاعران عرب همعصر یا پیش از خود یا غیرمستقیم و نا آگاهانه، با تاثیر پذیری از برخی شاعران ایرانی هم عصر یا پیش از خود، از شاعران عرب اخذ کرده و در تعدادی از قصاید خود، طرح کلی، ساختار عمومی و مضامین و تصاویر شعری قصاید عربی را رعایت کردهاست. در این پژوهش، با بررسی و مقایسه مدایح تاریخی این دو شاعر، ضمن بیان وجوه اشتراک و افتراق آنها در مضون، ساختار و تصاویر شعری،جایگاه هریک از آنها در ثبت وقایع تاریخی عصر خود، نشان داده شده است.

کلیدواژه ها:

ابن هانی ، امیرمعزی ، مدح ، تاریخ نگاری منظوم.