بررسی نقش مراکز علمی کردنشین جزیره در پیشبرد علوم لغوی و ادبی عصرعباسی مطالعه موردی دیار ربیعه علمی- پژوهشی

بررسی نقش مراکز علمی مناطق کردنشین در پیشبرد علوم لغوی و ادبی، در حوزه ادبیات تطبیقی مکتب فرانسه میگنجد؛ زیرا مراکز علمی یکی از اقوام ایرانی، درادبیات ملتی دیگر تاثیرگذار بوده است. در دوره عباسی 132-656 ه.ق که علوم عربی و ادبی بیش از هر دوره دیگری شکوفا شد، با در نظر گرفتن مقتضیات و بستر سیاسی و دینی مناسب، نقش مراکز علمی مناطق کردنشین دیار ربیعه موصل، هکاری، نصیبین، سنجار، راس العین، اربل و جزیره ابن عمر که جزء منطقه جزیره است، در پیشبرد علوم ادبی و لغوی و شاخه های آن، چون صرف و نحو، بلاغت و نقد و ...، برجسته است. این نوشتار، با رویکرد توصیفی- تحلیلی، در صدد تبیین نقش سازنده و جایگاه حقیقی این مراکز در اعتلای علوم لغوی و ادبی در عصرعباسیان است و یافته های آن ،حاکی از این است این مناطق با پرورش اندیشمندان و ادیبانی چون موصلی ها، اربلی ها و جزری ها که با تالیفات ارزنده خود، منشا تحولات شگرف شدند، در پیشرفت علوم عربی و ادبی نقش بسزایی ایفا نمودند.

کلیدواژه ها:

ادبیات تطبیقی ، علوم ادبی و لغوی ، کردها ، جزیره ، دیار ربیعه ، دوره عباسی.