شرح مشکلات ومصطلحات رایج در اشعار مناقبی هندوان پارسی گوی تاثیر زبان فارسی در زبان اردو

از آنجا که افراد بشر از قدیمترین ایام با هم در ارتباط بوده و روابط گوناگون داشته اند، همواره زبان آن ها دستخوش تغییر و تحول شده است. واژه ها و لغات از زبانی به زبان دیگر رفته اند و به این طریق زبان و فرهنگ عمیق تر و گسترده تر شد و اینگونه در طول سالیان دراز از آمیزش زبان های فارسی، عربی، ترکی و مغولی با زبان های محلی مردم شبه قاره ، زبان اردو به وجود آمد. بسیاری از واژگان فارسی به شکل و صورت و معانی اصلی خود وارد زبان اردو شدند و دسته دیگری با معنایی متفاوت وارد زبان اردو شدند. در طول سالیان، واژگان، ترکیبات و اصطلاحات هندی و محلی نیز در زبان فارسی شبه قاره راه یافت. هر نویسنده ای اصطلاحات خاص منطقه خود را در شعر و نثر فارسی رایج به کار می برد، به دنبال آن اندیشه ها و بینش مخصوص مردم آن منطقه نیز در شعر جای پیدا کرد. شعرای فارسی گوی شبه قاره نیز این کلمات و ترکیبات را در اشعار خود استفاده کرده اند، در حالی که خواننده فارسی زبان به این امر آگاه نیست و به همین سبب در خواندن بسیاری از متون شبه قاره دچار اشکال می شود. در این صورت ضرورت وجود فرهنگ لغتی خاص برای کمک به درک بهتر متون فارسی شبه قاره ، که شامل این کلمات و ترکیبات باشد، خود را نمایان می سازد. در این مقاله سعی شده که به شرح، لغات، ترکیبات و اصطلاحات به کار برده شده در مناقب هندوان پارسی گوی پرداخته شود، تا میزان این تاثیر گذاری مشخص شود

کلیدواژه ها:

زبان فارسی ، زبان اردو ، تغییرات معنایی ، وام واژه ها