بررسی تطبیقی سیمای زن در عرفان مولانا و ابن عربی

ابن عربی و مولوى ، دو عارف و شاعر هم عصر در قرن هفتم هجری می باشند که اولی نماینده دیار غرب جهان اسلام و دومی دنباله موج تصوف شرق، به ویژه خراسان است . اهمیت ابن عربی، در تدوین عرفان نظری اسلامی در دو اثر ماندگارش فتوحات مکیه و فصوص الحکم است و اهمیت مولوی، به جهت بیان مفاهیم عرفانی به نظم در مهمترین اثر عرفانی در ادب فارسی، مثنوی معنوی است . در نوشته پیش رو کوشیده ایم با استناد به شواهدی از آثار مذکور، دیدگاه دو عارف را نسبت به زن مقایسه کرده و سپس، به واکاوی وجوه اشترک و یا افتراق ایشان در این زمینه بپردازیم.

کلیدواژه ها:

زن ، عرفان ، مولانا ، ابن عربی