صدى الحیاه عند المتنبی و الفردوسی

نوشتار فراروی،جستاریست پیرامون ماهیت زندگی از نگاه دو سخن سرای پرآوازه تازی و پارسی ابو الطیب متنبی وابو القاسم فردوسی ، هر کدام از این دو فرزانه به فراخور اندیشه و بایسته های زمانه دورنمایی از زندگی به دست داده اند، و در واکاوی باورهای این دو سراینده برجسته وبلند آوازه فراروی زندگی با نمونه های فراوانی از هم اندیشی وهم گرایی بر می خوریم در جایگاه هایی نیز گونه نگرششان با یکدیگر ناهمگون و دوگانه است و این دگرمانی باز می گردد به هموار نبودن بستر بر پایه نگاه وخواسته و واداشته های پیرامونی .این دوگانگی نگاه در جنبه زندگی بیشتر از مرگ خودنمایی می کند. متنبی زندگی را آوردگاهی بر سر ماندن یا نماندن می داند و باید تکیه بر زور بازو یا نیزه داشت ، در حالی که فردوسی نخستین پایه زندگی رابر بی آزاری می داند تابدانجایی که گوید به مور هم آزار نرسانید، او همگان را در برابر سختی های زندگی به شکیبایی و آرامش فرا می خواند و از آزمندی بر حذر می دارد.

کلیدواژه ها:

ابو الطیب متنبی ، ابو القاسم فردوسی ، دیوان متنبی ، شاهنامه ، دیدگاه هم سو و ناهمسو ، زندگی