بررسی تطبیقی خرد در شاهنامه و الادب الصغیر و الادب الکبیر علمی- پژوهشی
محل انتشار: دوفصلنامه ادبیات تطبیقی، دوره: 7، شماره: 13
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 361
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCTK-7-13_002
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
حکیمان ایران باستان به اندرزهای اخلاقی و مضامینی چون خوش اخلاقی، سیاست، زهد، دوستی و به خصوص خرد وخردورزی گرایش شدیدی داشته اند. این اندرزها و مضامین از راه ترجمه متون پهلوی به عربی به ادبیات عرب راه یافت و استقبال مردمان عرب از فرهنگ ایران زمین را درپی داشت. عنصر خرد بهعنوان یک اندیشه ایرانی و به عنوان یکی از عناصر پیشبرد حیات بشریت به اوج قله تعالی و انسانیت، در آثار ادیبان مختلف سرتاسر جهان نمودی بس آشکار دارد . از نمونه این آثار کتاب الادبال صغیرو الادب الکبیر ابنمقفع و کتاب شاهنامه حکیم ابوالقا سم فردو سی ا ست که م ضامین خردی همچون عنا صری پویا در هر دو اثر به چشم میخورد. مشابهت مضمون خرد و خردورزیدر این دو اثر، بیانگر مشترک بودن منابع مورد استفاده نویسندگان و سیرابشدن از سرچشمه های خرد ناب حکیمان ایران باستان است. نگارندگان این مقاله برآنند تا با بررسی تطبیقی عناصر مشترک خردی در آثار مذکور و بیان شباهت های مضمونی واژه خرد، اثبات نمایند که ابن مقفع و فردوسی در تالیف اثرشان از منبعی واحد بهره جسته اند.
نویسندگان
حسین تک تبار فیروزجایی
استادیار و عضو هیات علمی گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه قم
علی شمس اللهی
کارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه قم