تاثیر آموزش مجازی بر پیروی از رژیم درمانی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 500

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JDN-5-2_003

تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1397

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: شیوع جهانی دیابت از 30 میلیون نفر در سال 1985 به 177 میلیون نفر در سال 2000 افزایش یافته است. تخمین زده می شود که کل افراد مبتلا به دیابت از 285 میلیون نفردر سال 2010 به 439 میلیون نفر در سال 2030 برسد. رژیم درمانی بخش مهمی از برنامه ی درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 را تشکیل می دهد. به نظر می رسد آموزش مجازی جهت بهره بردن تمامی بیماران از خدمات آموزشی یک نیاز باشد. امروزه آموزش لوح فشرده به عنوان یک روش آموزشی نوین برای انتقال مفاهیم به صورت گسترده استفاده می شود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و بر روی 85 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مرکز بهداشتی شهید قدسی مشهد انجام شد. نمونه ها به روش نمونه گیری آسان انتخاب و به دو گروه مداخله (آموزش مجازی) و کنترل (آموزش روتین) تقسیم گردیدند. مدت مداخله 2 ماه بود که داده ها قبل و بعد از مداخله به وسیله پرسشنامه و نمونه خون جهت آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله جمع آوری شد و سپس با نرم افزار SPSS نسخه 11/5و با استفاده از آزمون های T مستقل، T زوجی وRepeated Measures ANOVA تحلیل گردیدند.یافته ها: نتایج نشان داد بعد از مداخله از نظر آماری افزایش معنی داری در میانگین نمرات پیروی از رژیم درمانی در گروه آموزش مجازی در مقایسه با گروه آموزش سنتی (روتین) مشاهده گردید. .( p<0/05) اختلاف میانگین و انحراف معیار هموگلوبین گلیکوزیله در هر دو گروه بعد از مداخله معنی دار بود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های موجود آموزش مجازی بر پیروی از رژیم درمانی و بر جنبه های مختلف از نظر امکانات و کم کردن ترددها تاثیرات مطلوبی دارد و اجرای آن با کمترین امکانات و هزینه میسر است، توصیه می شود پرستاران هر چه بیشتر با این نوع آموزش آشنا شده و از آن جهت آموزش به بیماران استفاده نمایند.

نویسندگان

علی خسروی بنجار

کارشناس ارشد آموزش پرستاری گرایش داخلی- جراحی، دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران

سمانه سراوانی اول

کارشناس ارشد فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران

امیررضا صالح مقدم

کارشناس ارشد پرستاری، عضو هییت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

مجتبی دلارام نسب

کارشناس ارشد پرستاری، عضو هییت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران