بررسی سیر تحول و تطور مفهوم زمان در شهرسازی از انقلاب صنعتی تاکنون

تحولات تکنولوژیک در هر زمان منجر به تغییر نوع نگان انسان به مفاهیم و ظهور پارادایم های نوین شده است. ایدیولوژی های جدید، سلایق و نیازهای تازه را به دنبال دارند و انتظار پاسخ های متناسبی را می کشند. مفهوم زمان بمثابه یکی از ابعاد مهم در دانش شهرسازی همواره توسط شهرسازان از دیدگاه های متفاوتی نگریسته شده است. دوران قبل از انقلاب صنعتی با سرعت کم تحولات، نگاه فلسفی و ازلی به مفهوم زمان را پدید آورده بود؛ اما با گسترش سرعت زندگی پس از انقلاب صنعتی، مفهوم زمان از عالم انتزاع به عینیات کشانده شده و اهمیتی فراتر از طلا می یابد. تغییر نوع نگاه به زمان، راهکارهای شهرسازانه را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین پژوهش حاضر با مطالعات اسنادی کتابخانه ای در حوزه تیوری های شهرسازی به دنبال یافتن پاسخ برای پرسش هایی نظیر چگونگی تحول و تطور مفهوم زمان در ساحت اندیشه شهرسازان و نیز احیانا روند قابل تشخیص تحولات بوده است. یافته های حاصل از بررسی دیدگاه های متعدد نشان داد اگرچه بطور کلی تنوع برداشت ها از مفهوم زمان قابل تشخیص است، اما این سیر تحول با خط سیر زمانی انطباق ندارد؛ بدین معنا که نمی توان گفت در هر دوره زمانی اجماعی مابین شهرسازان در طرز تلقی از مفهوم زمان شکل گرفته است. بلکه همواره ملغمه ای از نگاه خطی، نگاه لایه ای، نگاه چرخه ای و ... در تیوری شهرسازی وجود خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

زمان ، شهرسازی ، ایدیولوژی ، گذار پارادایم