بازتعریف مفهوم گردشگری شهری با محوریت مخاطب سالمند

گردشگری شهری فرم بسیار مهمی از گردشگری در سطح جهان است که به دلیل مطرح شدن گفتمان جهانی شدن وظهور مفاهیمی چون اقتصاد دانشبنیان، طبقه ی خلاق، تشخص مکان و امثالهم به یکی از بحثهای داغ محافل مدیریت شهری در سالهای اخیر بدل شده است؛ در عرصه ی رقابتی منتج از این جریانات، از اهم چالشهای پیش روی مدیران و متولیان امور شهری، شناسایی نیازهای مخاطب و عوامل تاثیرگذار بر آن می باشد؛ یکی از این عوامل، عامل جمعیت شناختی و به طور خاص وضعیت انفجاری رشد جمعیت سالمندان در عصر حاضر است که ازیپ آن، خیل عظیمی از متقاضیان سالمند را به بخش ثابتی از بازار گردشگری شهری در دنیا و ایران بدل کرده و در کنار مباحثی چون طراحی همه شمول و دسترس پذیری منجر به شکل گیری مفاهیمی چون گردشگری برای همه و گردشگری خاکستری شده است. در همین راستا، با نظر به پتانسیلهای گردشگری موجود در ایران، اهمیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی توسعه ی این صنعت برای ایران به عنوان یکی از کشورهای درحال توسعه، روند رو به رشد جمعیت سالمندان در این کشور و ضرورت اختصاص سهمی از جهانی شدن و تعامل با دنیا به خود، نوشتار حاضر در پی آن است با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی و به عنوان دیباچه ای بر بحث گردشگری شهری با تاکید بر سالمندان، ضرورت پرداختن به عمده ترین متقاضی گردشگری شهری در سالهای آتی را عنوان سازد.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، طراحی شهری ، گردشگری شهری ، همه شمولی.