تحلیلی بر رویکرد توسعه مهارت های پژوهشی و انتقال پذیر در چارچوب برنامه های دکتری در سطح اروپا

با شکل گیری چشم اندازهای نوین توسعه در قالب ایجاد جوامع دانشی و اقتصاد دانش بنیان در کشورهایمختلف و ضرورت تأمین منابع انسانی موردنیاز برای تحقق چنین اهدافی، بازتعریف سیاست های کلان برای دوره هایتحصیلات تکمیلی در نظام آموزش عالی امری کاملاً ضروری است. بر این اساس دوره های دکتری باید پاسخگوی تقاضایبازار کار بخش های متفاوت جامعه باشند. شاید بتوان اهمیت بخشیدن به مهارتهای دانش آموختگان برای پاسخگوییمناسب به نیازهای بازار کار را از مهمترین شاخصه های دوره های نوین تحصیلات تکمیلی برشمرد که به شیوه پژوهشیارائه می شوند. در برنامه های نوین دکتری در سطح دانشگاه های کشورهای توسعه یافته به ویژه دانشگاه های اروپایی کسبتجربه دانشجو ازطریق آموزش مهارت های پژوهشی و انتقال پذیر برای بهبود پیشرفت در تحصیل و توسعه حرفه ای ها درآینده شغلی اهمیت برجسته ای دارد. این مقاله ضمن معرفی مهارت های عمومی و انتقال پذیر، به مرور انواع مهارت هایپژوهشی، که از جایگاه ویژ ه ای در دوره های تحصیلات تکمیلی برخوردارند، می پردازد. سپس از مهارت های انتقال پذیر بحثمی شود و به نمونه هایی از این مهارتها اشاره شده است. آنگاه موضوع آموزش مهارت ها مورد توجه واقع شده و فنون تدریسمورد استفاده در این زمینه بیان شده است. در بخش بعدی، مقاله به ذکر تجاربی از آموزش مهارت ها در دوره های دکتریدر برنامه مهندسی و تجارب اروپایی در این خصوص می پردازد. بخش پایانی مقاله نگاهی به ضعف جایگاه آموزشمهارتهای انتقال پذیر برنامه های دکتری در ایران و ضرورت پرداختن به این موضوع به ویژه در قالب دوره های دکتریپژوهش محور دارد که اخیراً در دانشگاه های ایران اجرایی شده است.

کلیدواژه ها:

مهارتهای پژوهشی و انتقال پذیر ، توسعه فرد ی ، برنامه های دکتری ، آموزش مهندسی ، آموزش عالی اروپایی