الگوهای گسلی و برآورد سرعت بالا آمدگی در طول گسل زاگرس مرتفع

کمربند فعال چین خورده-رانده زاگرس در حاشیه شمالی پلیت عربستان قرار دارد و یک کمربند فعال است که کوتاه شدگی، ضخیم شدگی و بالاآمدگی آن در اثر برخورد پلیت عربستان و ایران انجام شده است. ضخیم شدگی پوسته در اثر تکتونیک نوع برهوردی به علت معکوس شدگی حرکت در طول گسل های عادی است. در این بررسی سعی بر این است که سرعت بالاآمدگی در طول گسل رانده زاگرس بلند و الگوهای گسلی در حاشیه جنوبی پهنه زاگرس بلند مورد بررسی قرار گیرد. گسل زاگرس بلند در حد فاصل پهنه زاگرس بلند و زاگرس چین خورده ساده (در حاشیه جنوبی پهنه زاگرس بلند) قرار دارد. گسل فارسون-باغ حیران- کوشکی قسمتی از گسل رانده زاگرس بلند است که در شمال شرق شهر لردگان و در استان چهار محال و بختیاری قرار دارد. در این منطقه بر اساس تحقیقات صحرایی یک نقشه (با مقیاس 1/50000) تهیه شده است و برای شناسایی الگوهای گسلی، گسل های پوششی گسل زاگرس بلند و برآورد میزان بالاآمدگی در طول گسل زاگرس بلند، سه برش زمین شناسی ترسیم شده است. با تطبیق ساختارهای زمین شناسی، الگوهای گسلی در طول گسل رانده زاگرس مرتفع و موارد زیر می توان دست یافت. همراه با گسل زاگرس مرتفع گسل هایی از نوع میان بر و گسل های پس رانده و و گسل های همراه راندگی مشاهده می شود. این گسل ها بیان گر حالت های عمومی معکوس شدگی حرکات تکتونیکی در طول گسل های عادی هستند. در این ناحیه نیز، الگوهای گسلی و منحنی های لیتوژیک بیانگر معکوس شدگی حرکات زمین ساختی در طول گسل های عادی قدیمی اند. حداقل بالا آمدگی در یک گسل رانده حداقل به اندازه ضخامت لایه های حدف شده است. با توجه به مقاطع زمین شناسی و مقاطع چینه شناسی (و سن گسل زاگرس مرتفع)، حداقل سرعت بالاآمدگی قائم گسل از شروع رسوب گذاری سازند بختیاری در زاگرس بلند 0/1 ± 2/05 میلیمتر در سال است.