بررسی عددی رفتار دینامیکی مخلوط خاک-تراشه لاستیک فرسوده

حجم عظیم لاستیک های فرسوده با توجه به تجزیه شدن در طبیعت باعث ایجاد مشکلات زیست محیطی فراوان شده است که رفع آن از دغدغه های اصلی کارشناسان این حوزه است. در سال های اخیر به استفاده مجدد از این مواد در صنایع مختلف بسیار توجه شده است. این مواد به دلیل حالت الاستیک و توانایی زیاد در جذب انرژی به عنوان یکی از شناخته شده ترین میراگرها محسوب می شوند. با توجه به این که کاهش لرزش های رسیده ناشی از زلزله به سازه از موثرترین روش های مقابله با نیروهای زلزله است، لذا به نظر می رسد استفاده از مخلوط خاک-تراشه های لاستیک فرسوده در زیر پی می تواند به عنوان نوعی میراگر عمل کرده و اثرات امواج حاصل رسیده به زیرسازه را کاهش دهد. در این تحقیق مصالح مذکور به عنوان میراگر در زیرپی، مدل شده و تاثیر عمق سنگ بستر بر روی عملکرد مخلوط در حوزه زمان و فرکانس بررسی شده است. نتایج نشان می دهد این مصالح دامنه تشدید، شتاب و انرژی رسیده به سطح زمین را به شدت کاهش می دهد. همچنین با افزایش عمق سنگ بستر عملکرد این مصالح به عنوان جداساز لرزه ای کاهش می یابد. مصالح مذکور در زلزله های شدید نسبت به زلزله های ضعیف، عملکرد بهتری دارد. مزیت این روش نسبت به روش های مشابه هزینه پایین، دسترسی آسان به منابع، عدم نیاز به تکنولوژی بالا و رفع همزمان دو مشکل (لرزش های زلزله و مسائل زیست محیطی) است.

کلیدواژه ها:

میراگر ، مخلوط خاک-لاستیک ، فرکانس ، رفتار لرزه ای