ساخت و رواسازی و پایاسازی و هنجاریابی مقیاس اجتماع پذیری در بازار سنتی ایران به منظور ارتقا آموزش معماری

آموزش و یادگیری از پتانسیل های معماری سنتی به خصوص بازارهای سنتی راه گشای طراحی فضاهای تجاری- اجتماعی نوین در فضای شهری امروزی می باشد. خلق فضای شهری موثر، کارآمد و پویا که با نیازهای اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی، فیزیکی، روانشناسان واقتصادی مردم جامعه هماهنگ باشد، همواره مورد توجه برنامه ریزان ، طراحان شهری، معماران و شهرسازان بوده است. هدف از پژوهش حاضر، ساخت ، اعتباریابی، پایاسازی و هنجاریابی مقیاس اجتماع پذیری در بازارهای سنتی (بازار تبریز) می باشد. ساخت گویه های مربوط به اجتماع پذیری ، از طریق مصاحبه باز و سپسکدگذاری باز و محوری صورت گرفت. پس از ارزیابی روایی و پایایی با حذف گویه های مشکل دار، 58 گویه در اختیار شرکت کنندگان قرار گرفت. حجم نمونه، 326 نفر می باشد که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده اند. جهت ارزیابی هماهنگی درونی سوالات از روش ضریب تمییز و به منظور اعتبار یابی، اتحلیل عاملی اکتشافی به کار گرفته شد. در نهایت برای عوامل اصلی، جدول هنجار ارایه گردید. با در نظر گرفتن نتایج پژوهش،می توان نتیجه گرفت که این پرسشنامه از اعتبار و روایی مناسبی برخوردار بوده و عوامل مستخرج از تحلیل عاملی می تواند در یادگیری از معماری سنتی به خصوص در بعد اجتماع پذیری بازار های سنتی را اندازه گیری کند.

کلیدواژه ها:

اجتماع پذیری ، آموزش ، پایاسازی ، هنجاریابی ، بازار