شخصی سازی محیط یادگیری الکترونیکی براساس خودکارامدی یادگیرنده

هدف از پژوهش حاضر طراحی و پیاده سازی سامانه آموزشیاری هوشمندی است که مدل یادگیرنده آن شامل ویژگی های خودکارامدی تحصیلی و سبک یادگیری، دو ویژگی موثر در یادگیری است. خودکارامدی تحصیلی به صورت خودکار و با طراحی سامانه فازی براساس رفتارهای یادگیرنده و سبک یادگیری از طریق پرسش نامه فلدر سیلورمن که شامل 44گویه است، شناسایی شده اند. پس از شناسایی این ویژگی ها، راهبردهای آموزشی متناسب با آنها ارائه و در سامانه ای هوشمندی به نام پرلس در محیطی واقعی پیاده سازی شده و اثرگذاری آن در بهبود عملکرد یادگیرندگان و رضایت آنان از سامانه مورد ارزیابی قرار گرفته است. جامعه مورد بررسی شامل 23 نفر با میانگین سنی 24.56 سال بوده است. ارزیابی محیط شخصی شده نشان می دهد که درنظرگرفتن ویژگی های کاربردی در مدل یادگیرنده و ارائه درس پار ها و توصیه های متناسب با این ویژگی ها، به پیشرفت تحصیلی 75% از یادگیرندگان منجر شده و رضایت تحصیلی آنان را به دنبال داشته است. . ضمن اینکه بررسی مدت زمان حضور یادگیرندگان در محیط شبکه قبل از استفاده از پرلس و پس از آن تفاوت معناداری(سطح معنی داری=0/05) را نشان نمی دهد. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که سامانه جدید آموزشیاری، علاوه بر موفقیت تحصیلی یادگیرنده، افزایش تمایل یادگیرندگان را برای استفاده از سامانه به دنبال داشته است. پیشنهاد می شود درپژوهش های آتی ویژگی های دیگر موثر در آموزش همچون سبک شناختی، احساس، شخصیت به منظور ارائه محیط شخصی شده برای یادگیرندگان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: یادگیری الکترونیکی ، شخصی سازی ، سامانه آموزشیاری هوشمند(ساهو) ، مدل یادگیرنده ، خودکارامدی