مقایسه اثر انواع عملگرهای الگوریتم ژنتیک بر مجموع دیرکردها در مسئله فلوشاپ

مسئله زمانبندی فلوشاپ (FSSP) با هدف کمینه کردن مجموع دیرکردها، از جمله مسائل مشکل یا NP-hard است که تاکنون مقالات زیادی درباره آن نوشته شده است. در این خصوص به روش های فراابتکاری از جمله روش الگوریتم ژنتیک نیز توجه شایانی شده است. تعیین پارامترهای الگوریتم های فراابتکاری نیز از جمله موضوعات مهمی است که پژوهش های زیادی را به خود اختصاص داده است. در همین راستا، این مقاله به بررسی اثر انواع عملگرهای تقاطعی و جهشی الگوریتم ژنتیک با هدف کمینه کردن مجموع دیرکردها در مسئله فلوشاپ جایگشتی می پردازد تا مشخص شود که کدام یک از آن ها برای استفاده در این مسئله مناسب تر است. نتایج عددی بدست آمده حاکی از آن است که از بین عملگرهای تقاطعی متداول، عملگرهای یک نقطه ای و دو نقطه ای نوع یک و از بین عملگرهای جهشی، عملگر جابجایی مجاور در اغلب موارد بهترین مقدار برای مسئله مذکور هستند.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، آنالیز واریانس ، زمانبندی فلوشاپ ، طرح و تجزیه آزمایش ها ، مجموع دیرکردها