پیشبینی فرسودگی تحصیلی براساس کیفیت زندگی دانشگاهی وامید به اشتغال در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف پیشبینی فرسودگی تحصیلی براساس کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال در دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش را تمام دانشجویان تحصیلات تکمیلی ساکن در خوابگاههای دانشگاه محقق اردبیلی در سالتحصیل 1394-1395 تشکیل میدادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 210 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهی کیفیت زندگی دانشگاهی سیرجی و همکاران، پرسشنامه ی امید به اشتغال قریشیراد و پرسشنامهی فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران استفاده شد. دادههای به دست آمده با آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که بین کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال با فرسودگی تحصیلی دانشجویان رابطهی منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال با ضریب تعیین 43 درصد، توان پیشبینی فرسودگی تحصیلی را در جهت منفی دارند. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که کیفیت زندگی دانشگاهی و امید به اشتغال از متغیرهای مهم ومرتبط با فرسودگی تحصیلی دانشجویان میباشند

کلیدواژه ها:

امید به اشتغال ، دانشجویان ، فرسودگی تحصیلی ، کیفیت زندگی دانشگاهی