تاثیر تنش خشکی بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و عملکرد سه گیاه دارویی شویدAnethum graveolens) )، گشنیز (Coriandrum sativum ( و رازیانهFoeniculum vulgare درشرایط گلخانه
محل انتشار: فصلنامه پژوهشهای زراعی ایران، دوره: 10، شماره: 1
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 419
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFCR-10-1_014
تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1396
چکیده مقاله:
وجود تنش های غیر زنده محیطی بویژه تنش خشکی یکی از مهم ترین مشکلات مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. تنش خشکی زمانی در گیاه حادث می شود که میزان آب دریافتی گیاه کمتر از تلفات آن باشد. به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر خصوصیات مورفولوژیکی و عملکرد سه گیاه دارویی شوی ( Anethum graveolens)، گشنیز (sativum Coriandrum) و رازیانه (Foeniculum vulgare) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی با چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال89 انجام شد. فاکتور اول شامل 4 سطح خشکی: ظرفیت زراعی (FC) 100، 75، 50 و25 درصد و فاکتور دوم شامل 3 گیاه دارویی گشنیز، رازیانه و شوید بودند. در این آزمایش صفاتی از قبیل ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، تعداد شاخه جانبی در بوته، تعداد چتردر بوته، تعداد چترک در چتر، تعداد دانه در بوته، وزن دانه در بوته، وزن هزار دانه و شاخص برداشت دانه اندازه گیری شدند. نتایج حاصل نشان داد که کاهش میزان آب در خاک از حد ظرفیت زراعی (FC) تاثیر معنی داری بر تمامی صفات مورد مطالعه داشت. گیاه شوید در %25 FC بیشترین تعداد دانه در چتر (14عدد)، تعداد دانه در بوته(27 عدد)، چتر در بوته (4عدد)، چترک در چتر (10 عدد) و وزن هزار دانه (5/6 گرم) دارا بود، همچنین گیاه رازیانه در %25 FC کمترین تعداد دانه در چتر (2عدد)، تعداد دانه در بوته (2 عدد)، تعداد چتر در بوته (25/0 عدد)، چترک در چتر (5/0 عدد) و وزن هزار دانه (15/0 گرم) دارا بود. شاخص برداشت دانه با وزن دانه در بوته و وزن هزار دانه همبستگی مثبت و معنی داری داشت.
نویسندگان
سیدرضا امیری ده احمدی
دانشجوی دکتری اکولوژی دانشگاه فردوسی مشهد
پرویز رضوانی مقدم
استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
حمیدرضا احیایی
دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهان زراعی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد