اثر تنش شوری در مراحل مختلف رشد بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک و فعالیت آنتی اکسیدانت ها در کوشیا (Kochia scoparia)

شوری خاک و آب یکی از خطرات جدی در بسیاری از نقاط ایران است، که تاثیر منفی بر تولیدات گیاهی دارد. به منظور بررسی تحمل به شوری کوشیا مطالعه ای در سال 1388 در سطوح مختلف تنش شوری (0، 10، 20، 30، 40، 50 و 60 دسی زیمنس بر متر) با اعمال تنش از ابتدای کاشت، گیاهچه ای و اعمال متناوب تنش با آب شور و غیر شور در سه آزمایش جداگانه با استفاده از طرح کاملا تصادفی و چهار تکرار در محیط طبیعی در گلدان انجام گرفت. علی رغم اینکه هر یک از آزمایش ها به طور جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت با این وجود میزان کاهش وزن خشک و حجم ریشه، شاخص پایداری غشاء در اعمال سطوح مختلف تنش شوری از مرحله کاشت بیشتر از مرحله گیاهچه ای بود. محتوای نسبی آب برگ با افزایش شدت تنش شوری در تمامی آزمایش ها به جز در آزمایش اعمال متناوب تنش شوری افزایش معنی داری پیدا کرد. پرولین و پتانسیل اسمزی با افزایش شدت تنش شوری در تمام آزمایش ها افزایش پیدا کردند. فعالیت آنتی اکسیدانتی کاتالاز، گلوتاتیون ردوکتاز، مهار فعالیت رادیکالDPPH و فنل کل در اعمال تنش شوری ابتدای کاشت بیشتر از گیاهچه ای اعمال متناوب تنش شوری بود. غلظت سدیم و نسبت سدیم به پتاسیم در اندام هوایی و ریشه در تمامی آزمایش ها با افزایش تنش شوری افزایش پیدا کرد. در کل با وجود اعمال شدت های بالای تنش در این آزمایش ها مشخص شد که کوشیا توانایی قابل قبولی در تحمل سطوح بالای تنش شوری دارد.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدانت ، پتانسیل اسمزی ، پرولین