بررسی اثر محلول پاشی آهن و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزای پاییزه (Brassica napus L.) در شرایط کم آبیاری

به منظور ارزیابی تاثیر محلول پاشی آهن و روی بر گیاه کلزا در شرایط کم آبیاری این تحقیق در سال زراعی 89-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه بصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، با دو عامل (تنش کم آبیاری در پنج سطح به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی در سه سطح به عنوان عامل فرعی) اجرا شد. تیمارهای آبیاری عبارت بودند از: آبیاری در تمام مراحل رشد (شاهد)، عدم آبیاری در مرحله ساقه روی، عدم آبیاری در مرحله گل دهی، عدم آبیاری در مرحله تشکیل غلاف و عدم آبیاری در مرحله پر شدن دانه و تیمارهای محلول پاشی عبارت بودند از: عدم محلول پاشی، محلول پاشی سولفات آهن و محلول پاشی سولفات روی هر کدام به میزان 4 در هزار. عدم آبیاری در مرحله گلدهی و عدم محلول پاشی منجر به کاهش تعداد دانه در خورجین (851/16) گردید. محلول پاشی روی، تاثیر مثبت بر تعداد خورجین در بوته (375/63) داشت. بیشترین وزن هزار دانه (401/6) از ترکیب تیماری آبیاری در تمام مراحل رشد و محلول پاشی آهن به دست آمد که با تیمارهای عدم آبیاری در مرحله ساقه روی و تشکیل خورجین و محلول پاشی آهن اختلاف معنی داری نشان نداد. کمترین عملکرد دانه در هکتار با (110/1) تن در هکتار از ترکیب تیماری عدم آبیاری در مرحله گلدهی و عدم محلول پاشی به دست آمد. بیشترین درصد روغن (12/50) از ترکیب تیماری بین آبیاری در تمام مراحل رشد و محلول پاشی آهن به دست آمد و کمترین درصد روغن (16/43) از ترکیب تیماری بین عدم آبیاری در مرحله پر شدن دانه و عدم محلول پاشی حاصل شد. بیشترین درصد پروتیین (800/28) از تیمار عدم آبیاری در مرحله پر شدن دانه حاصل شد.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، درصد روغن ، درصد پروتیین ، عملکرد دانه