بررسی عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های مختلف ارزن تحت دو رژیم آبیاری

منظور بررسی عملکرد، اجزاء عملکرد ژنوتیپ های مختلف ارزن و تعیین متحمل ترین ژنوتیپ براساس شاخص های تحمل به خشکی تحترژیم های مختلف آبیاری آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شهیدباهنر کرمان اجرا گردید. سطوح آبیاری براساس تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A شامل سطح اول آبیاری، بدون تنش ( 50 میلی متر تبخیر ) و سطح دوم آبیاری، تنش ( 100 میلی متر تبخیر) به عنوان فاکتور اصلی و ژنوتیپ های مختلف ارزن معمولی و ارزن دم روباهی به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس حاکی از کاهش معنی دار همه صفات زراعی تحت تنش خشکی بود. مقایسه میانگین گروهی بین ژنوتیپ های مختلف ارزن بیانگر آن بود که ژنوتیپ های ارزن معمولی نسبت به ژنوتیپ های ارزن دم روباهی برتری داشتند. از بین شاخص های تحمل به خشکی شاخص میانگین بهره وری MP، میانگین هندسی بهره وری GMP، شاخص تحمل تنش STI و شاخص عملکرد YI همبستگی مثبت و معنی داری با عملکرد در شرایط تنش و بدون تنش نشان دادند و شاخص های مناسبی برای شناسایی ژنوتیپ های ارزن متحمل به تنش خشکی می باشند . در این آزمایشاکوتیپ گلباف پتانسیل عملکرد زیادتر و تحمل نسبی بیشتری نسبت به تنش خشکی نشان داد و می تواند به عنوان اکوتیپ امید بخش در معرفی ارقامجدید متحمل به خشکی به کار رود.

کلیدواژه ها:

ارزن ، تنش خشکی ، شاخص های تحمل ، صفات مورفولوژیک ، عملکرد دانه