بررسی کارآیی جذب و مصرف نور و عملکرد در کشت مخلوط تاخیری گندم زمستانه (Triticum aestivum) و چغندر قند (Beta vulgaris)

به منظور ارزیابی کارایی مصرف نور، عملکرد و ماده خشک در کشت مخلوط تاخیری گندم زمستانه و چغندرقند، آزمایشی در سال زراعی 91-1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از چهار تیمار کشت مخلوط با نسبت های 3:1، 3:2، 4:2، 6:2 (چغندرقند: گندم) همراه با کشت خالص گونه ها. نتایج نشان داد در طی دوره رشد شاخص سطح برگ، میزان تشعشع عبور کرده از کانوپی، کارایی مصرف نور، میزان تولید ماده خشک و در نهایت عملکرد در واحد سطح تحت تاثیر کشت مخلوط تاخیری قرار گرفتند و بیش ترین عملکرد گندم و چغندرقند به ترتیب ( 1942 و 2063 گرم در متر مربع) در کشت 4:2 و کشت خالص چغندر قند مشاهده گردید و کارایی مصرف نور برای گندم و چغندرقند در کشت مخلوط 4:2 که بیش ترین مقدار بود به ترتیب (1/65 و 2/38) به دست آمد. بر اساس یافته های این تحقیق به نظر می رسد که استفاده از مخلوط های تاخیری راهکار مناسبی برای استفاده بهتر از منابع و افزایش عملکرد در مقایسه با کشت متوالی گونه های پاییزه و بهاره باشد.

کلیدواژه ها:

جذب تشعشع ، کارآیی مصرف نور ، عملکرد