بررسی تحلیلی دسته بندی فقهی روایات تغنی در قرآیت قرآن

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 285

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JFI-21-79_003

تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1396

چکیده مقاله:

روایات فقهی تغنی در قرایت قرآن، به دو بخش اصلی، قابل تقسیم است: اول روایاتی که برخی براساس آنها هرگونه زیباسازی صورت با هر کیفیتی را در قرایت قرآن، موضوعا و تخصصا از موضوع حرمت شرعی غناء خارج می کنند. این بخش، شامل پنج دسته روایت است. موضوع روایات این بخش، قرایت قرآن نیست، اما دلالت آن بر خروج تخصصی تغنی در قرایت قرآن از حکم حرمت غنا، مخدوش و ناتمام است. دوم، روایاتی که موضوع آنها قرایت قرآن است. این بخش، هفت دسته روایت را دربر می گیرد. دو دسته از این هفت دسته، با عموم حرمت غنا موافقند. یک دسته هم فقط ملاک برتری زیبایی صوت در قرایت قرآن را بیان می کند. چهار دسته دیگر، به لحاظ دلالت و سند، برای تخصیص عمومات حرمت غنا ناکافی اند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سیف الله صرامی

دانشیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی