حکم خوف خیانت دشمن در مهادنه با رویکرد فقه مقارن و امکان تسری آن

وفای به عهد و قراردا دها یکی از اصول حیاتی در فقه اسلام است. مسیله این است که اگر در قراردادها خوف خیانت ازجانب متعهد وجود داشته باشد، آیا متعهدله م یتواند فسخ قرارداد کند یا خیر در شرایط مهادنه، که صلحی ناپایدار بینحکومت اسلامی و کفار هست، مشهور عالمان امامیه و اهل سنت معتقدند: حاکم اسلامی در هنگام وقوع خوفخیانت از جانب کفار با اعلام قبلی می تواند با توجه به آیه 58 سوره انفال، قرارداد را فسخ کند. باوجود این، در نظربرگزیده این پژوهش، با توجه به قیودات موجود در آیه شر یفه، اجازه فسخ پیمان وجود ندارد؛ بلکه حکومت اسلامی درحالت خوف خیانت از جانب دشمن، پیمان را در مقابل آنها می اندازد و وانمود می کند که فسخ پیمان کرده است: با اینکار هم آنها را انذار می دهد و هم مجبور می کند که یا تعهدی مبنی بر استدامه قرارداد بدهند یا نقض عملی پیمان خودرا ظاهر کنند. در صورت دانستن این حکم و رویه مسلمانان از جانب دشمن، فایده این کار جلوگیری از فسخ پیمانبدون علم و یقین به نقض طرف مقابل و دادن فرصتی به او برای تضمین معاهده خواهد بود.در پایان، امکان تسری نظر برگزیده به همه قراردادها و معاهدات حکومت اسلامی بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

خوف خیانت ، مهادنه ، قراردادهای حکومت اسلامی ، معاهدات