جدا سازی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و ردیابی ژنهای حدت اشریشیاکلی مولد شیگا توکسین (STEC) در نمونه های سالاد جمع آوری شده از استان چهارمحال و بختیاری و شهر اصفهان

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 292

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JFM-2-2_005

تاریخ نمایه سازی: 23 تیر 1398

چکیده مقاله:

سالاد یکی از محبوب ترین اجزای تشکیل دهنده ی رژیم های غذایی می باشد.اشریشیاکلای تولید کننده ی شیگا توکسین، به عنوان یکی از مهم ترین عوامل بیماری زای غذاها مطرح می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی الودگی نمونه های سالاد در استان چهارمحال و بختیاری و شهر اصفهان با سویه های STEC، تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و ردیابی ژن های حدت باکتری های جدا شده انجام شد. در این مطالعه توصیفی، هشتاد نمونه سالاد از شهرستان های استان چهارمحال و بختیاری و شهر اصفهان، از رستوران ها و مراکز فروش فست فود به طور تصادفی جمع اوری و متعاقب جداسازی اشریشیاکلای در روش کشت، آزمایش  PCR  به منظور تعیین عوامل حدت، باکتری های مولد شیگا توکسین با استفاده از پرایمر های اختصاصی انجام شد. سپس الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها با روش استاندارد انتشار دیسک تعیین گردید. نتایج نشان داد که از 80 نمونه سالاد، 11 عدد(75/13 %) آلوده به اشریشیاکلای هستند. تمام سویه های جدا شده اشریشیاکلای حداقل به یک آنتی بیوتیک مقاوم هستند که در این میان مقاومت به تتراسیکلین (82/58 درصد) بیشترین و مقاومت به نیتروفورانتوئین (3.92 درصد) کمترین فراوانی را دارا می باشد. و ژن stx1(54/54 درصد) بیشترین فراوانی را در ژن های حدت به خود اختصاص داد. اگرچه در ایران ظاهرا شیوع عفونت با سوش های STEC بالا نیست، یافته های این مطالعه نشان می دهد که امکان آلوده بودن سالادهای ارائه شده در مراکز عرضه فست فود و رستوران ها با سویه های گوناگون STEC وجود دارد، لذا اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از آلودگی سالاد با این باکتری ضروری بنظر می رسد.

کلیدواژه ها:

اشرشیاکلی مولد شیگاتوکسین ، الگوی مقاومت آنتی بیوتیک ، سالاد

نویسندگان

حمیدرضا بهرامی

استادیار گروه دامپزشکی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

محمد ربیعی فرادنبه

کارشناس ارشد میکروب شناسی پزشکی، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد