مناسبات وزیران و امیران در عصر تیموری (بررسی موردی رابطه غیاث الدین پیر احمد خوافی با امیران و وزیران تیموری)
محل انتشار: دوفصلنامه تاریخ و فرهنگ، دوره: 44، شماره: 89
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 967
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHC-44-89_006
تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1395
چکیده مقاله:
در دوره تیموری، امیران اغلب ترک- مغول، و وزیران ایرانی بودند. عدم تمایز بین امور لشکری وکشوری و قدرت و اقتدار امیران و کوشش دیوانسالاران ایرانی برای حفظ منافع خود، زمینه کشمکش و رقابتی دائم را بین آنان فراهم ساخته بود. دوره طولانی وزارت خواجه غیاث الدین پیراحمدخوافی(م ۸۵۷ ق)، از وزرای معروف شاهرخ تیموری، که توانست در برابر امیران موقعیت خود را حفظ کند، در تاریخ تیموریان حایز اهمیت بسیار است. در این مقاله مناسبات دو نهاد وزارت و امارت، با تأکید بر وزارت خواجه غیاثالدین پیراحمد، مورد بررسی خواهد گرفت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم اورعی قدیری
فارغالتحصیل دوره کارشناسی ارشد رشته تاریخ و تمدن ملل اسلامی
عبدالرحیم قنوات
استادیار دانشگاه فردوسی مشهد
جواد عباسی
استادیار دانشگاه فردوسی مشهد