بررسی رابطه سبک رهبری و رضایت شغلی کارکنان شبکه های بهداشت و درمان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1389

مقدمه: گزینش درست یک شیوه رهبری که با انگیزش بیرونی هماهنگ باشد، می تواند موجب بهبود عملکرد، ارتقای شغل و رضایت شغل کارکنان شده و در نهایت به احراز اهداف فردی و سازمانی منجر شود. هدف این تحقیق، بررسی رابطه سبک رهبری مدیران و رضایت شغلی کارکنان شبکه های بهداشت و درمان دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود. روش ها: پژوهش حاضر به روش مقطعی در جامعه آماری مدیران و کارکنان شبکه های بهداشت با حجم نمونه 874 نفر شامل 21 نفر از مدیران و 853 نفر از کارکنان انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها دو پرسش نامه جداگانه رضایت شغلی و سبک رهبری بود. به منظور تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری (X(2 و ANOVA استفاده شد. نتایج: اکثر مدیران از سبک بینابینی رابطه مدار و وظیفه گرا استفاده می کنند و رضایت بیشتر کارکنان در حد متوسط است. میانگین نمره ضایت سبک انسان مدار به طور معنی داری از سبک های تلفیقی و وظیفه مدار بیشتر بود. همچنین نتایج بررسی رابطه سبک رهبری و رضایت شغلی نشان داد که رابطه معنی داری میان این دو وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش در دانشگاه علوم پزشکی کرمان مانند سایر پژوهش ها نشان داد که میان سبک رهبری مدیران و رضایت کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد و هر چه سبک انسان مداری بیشتر مورد استفاده قرار گیرد، رضایت کارکنان بیشتر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری ، رضایت شغلی ، شبکه های بهداشت و درمان ، کرمان ، ایران