بررسی موانع انجام پژوهش از دیدگاه پرستاران و ماماهای شاغل در بیمارستان های آموزشی شیراز در سال 1388

مقدمه: پژوهش در حرفه پرستاری و مامایی مانند سایر شغل ها، به عنوان یک ضرورت اولیه برای پیشرفت حرفه ای شناخته شدهاست. اما فقط تعداد معدودی از آن ها پژوهش انجام می دهند. این تحقیق با هدف تعیین موانع انجام پژوهش از دیدگاه پرستارانو ماماهای شاغل در بیمارستان های آموزشی شیراز انجام گردیده است.روش ها: این بررسی مقطعی در سال 1388 انجام شده است و در آن نظرات تعداد 350 نفر از پرستاران و ماماهای شاغل دربیمارستان های آموزشی شیراز که با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شده بودند، در مورد موانع پژوهش با پرسشنامهجمع آوری گردید. داده ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 و استفاده از آزمون آماری کای دو و همبستگی پیرسون مورد تجزیهو تحلیل قرار گرفت.نتایج: از بین موانع شخصی، «کمبود وقت و مشغله زیاد » و «مسلط نبودن به زبان انگلیسی » به ترتیب بیشترین و کمترین امتیازرا دریافت کردند. از بین موانع سازمانی «عدم ایجاد انگیزه از طرف مسؤولان » و «محدودیت های اخلاقی در انجام پژوهش »به ترتیب بیشترین و کمترین امتیاز را گرفتند. تنها متغیر دموگراف کی که رابطه معنی داری با مشارکت در انجام تحقیق داشت،سابقه کار بود (04 / .p = 0).بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه به نظر می رسد برای حذف موانع پژوهش در پرستاران و ماماها ، لازم است مشغلهکاری آن ها کمتر شود، امکانات بیشتری در اختیار آن ها گذاشته شود و مقررات دست و پاگیر اداری محدود گردد.

کلیدواژه ها:

پرستاران ، ماماها ، موانع پژوهشی ، بیمارستان های آموزشی