ارزیابی غلظت و خطر غیر سرطان زایی آرسنیک آبهای زیرزمینی با استفاده از مدل توزیع فضایی ( نقشه کریجینگ سطحی): منطقه هشتبندی میناب، ایران

زمینه و هدف: ورود فلزات سنگین مانند آرسنیک به منابع آبی به علت تجمع بیولوژیکی، سمی بودن و پایداری محیطی میتواند اثرات نامطلوبی بر سلامت انسان و اکوسیستم داشته باشد. مواد و روشها: جهت تهیه نقشه کریجینگ سطحی، غلظت آرسنیک در طول سال 13-2012 و در 17 حلقه چاه منطقه هشتبندیمیناب اندازه گیری شد. با استفاده از مدل توزیع فضایی، غلظت آرسنیک آبهای زیرزمینی و سهم خطر (HQ (که نشان دهنده خطر غیر سرطان زایی است، مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتهها: میانگین و دامنه غلظت آرسنیک آب زیرزمینی به ترتیب ppb 56/2±69/7 و ppb 7/23 -ND بود. غلظت آرسنیک آبهایزیرزمینی در فصل پاییز (شمال غرب منطقه)، در فصل زمستان (شمال شرق)، در فصل بهار (شمال شرق، شمال غرب و مرکز) و در فصل تابستان (مرکز و شرق) در محدوده غیرایمن قرار داشت. جذب روزانه مزمن (CDI (و سهم خطر جمعیت منطقه هشتبندی به .گردید محاسبه 0/92 و 0/00028 mg/kg-d ترتیب نتیجه گیری: میانگین غلظت آرسنیک و سهم خطر جمعیت شهر هشتبندی به ترتیب در محدوده نگران کننده و ایمن قرار دارند. نقشههای فضایی تهیه شده به روش کریجینگ نشان داد که در مناطق شمال شرق، بیشترین و در جنوب و جنوب غرب کمترین غلظتآرسنیک و به دنبال آن سهم خطر مشاهده گردید. از مدل توزیع فضایی میتوان در ارزیابی غلظت و خطر آلایندههای محیطی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

آرسنیک ، خطر غیر سرطانزایی ، نقشه کریجینگ سطحی