نگاهی اجمالی بر نسبت حکمرانی خوب و حقوق بشر

حکمرانی خوب مثل هر مفهوم دیگری در حوزه علوم اجتماعی محصول شرایط زمان و مکان خواهد بود. این اصطلاح که در سال پایانی دهه 1980 برای اولین بار مطرح شد، در دو سه دهه اخیر به صورت فزاینده در ادبیات حقوق عمومی، حقوق بشر، اقتصاد، مدیریت و اسناد بین المللی به کار برده می شود. حکمرانی خوب گفتمان جدیدی است که با مولفه هایی مانند قانونمندی، مشارکت، مسیولیت پذیری، پاسخگویی، شفافیت، اثر بخشی و کارایی تعریف می شود که در سال های اخیر مورد توجه فراوان قرار گرفته است. در مقاله حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع معتبر کتابخانه ای، تلاش شده است به طور اجمالی مفهوم این اصطلاح و زمینه های پدید آمدن و گسترش آن را روشن کند. در این راستا ابتدا مفهوم و بسترهای شکل گیری حکمرانی خوب، اهداف و پیامدهای آن بررسی خواهد شد. آنگاه به بررسی مولفه های حکمرانی خوب در اسناد بین المللی سپس به نسبت حکمرانی خوب و حقوق بشر پرداخته می شود. در انتها رابطه این مفهوم با حقوق بشر به عنوان معیار ماهوی حکمرانی خوب به اختصار بیان شده است.

کلیدواژه ها:

حکمرانی خوب ، حقوق بشر ، حاکمیت قانون ، مشارکت ، پاسخگویی