ضد مبناگرایی، دموکراسی مشورتی و حقوق بشر جهانشمول

این مقاله استدلال می نماید که رویکردی به دموکراسی که معرفت شناسی ضد مبنا گرایانه را با دیدگاه اخلاقی و سیاسی مشورتی ترکیب می نماید، ما را قادر خواهد ساخت تنش های فزاینده بین مطالبات عام گرایانه حقوق بشر و مطالبات خاص گرایانه استقلال را که از سوی گروه های فرهنگی مطرح می گردد، حل و فصل نماییم. برداشت ضد مبناگرایانه از اعتبار اقتدار هنجاری که من ارایه می نمایم، حول محور تمایز بین زمینه های جهانی هنجار محوری و گستره ی جهانی آن می گردد. این ایده معتقد است که نیروی هنجاری عام گرایانه هنجارها و رویه های ما با اعتراف به دور باطل توجیهات ما محکم و استوار باقی می ماند، بنابراین هم از اشکالات مبناگرایی و هم نسبیت گرایی به دور می ماند. بحث اصلی این است که تنها با تضمین رویه های خود اندیشانه و فراگیر تصمیم گیری جمعی، ما قادر خواهیم بود تا به تنش های بین جهانشمولی و نسبیت گرایی فرهنگی بپردازیم و الگوهای انعطاف پذیرتری از حاکمیت دموکراتیک، شهروندی و عضویت فرهنگی ایجاد نماییم که متناسب با چالش های فرایندهای جهانی تلفیق و تفکیک باشد.

کلیدواژه ها:

ضد مبناگرایی ، دموکراسی مشورتی ، جهانشمولی ، نسبیت گرایی فرهنگی