سیره تربیتی پیشوایان دینی در مقابله با تنبیه بدنی کودکان
محل انتشار: دوفصلنامه حقوق بشر، دوره: 7، شماره: 13
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 541
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHM-7-13_006
تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1396
چکیده مقاله:
مطالعه سیره تربیتی پیشوایان دینی از جمله پیامبر اسلام (ص) و امامان معصوم نشان می دهد که نظام تربیتی آنان بر گرفته از تربیت الهی است که به کمال مطلق توجه دارد، لذا همواره رشد فرد را در نظر می گیرد و همواره بر پیشگیری پیش از درمان تاکید می کند. روش اسلام در تربیت کودک، محبت، پند و نصحیت توآم با مدارا و احتیاط یعنی جذب است که باید در عین حال دلنشین و موثر باشد. بنابراین تنبیه و مجازات نخستین عامل تربیتی در اسلام نیست، بلکه ابزاری است که در صورت سودمند واقع نشدن رفق و محبت در ایجاد عدالت خوب به کار می آید. در تربیت اسلام زیاده روی دیده نمی شود و فقط از این را ه می توان افرادی معتدل را تربیت کرد؛ به طوری که تمام قوای او اشباع و تعدیل شوند و جسم و روح و عقل، هماهنگ باشند. در ددیگاه حقوق و فقه اسلامی، گرچه تنبیه بدنی کودک توسط والدین، در حدی که موجب سرخی، سیاهی و کبودی بدن نگشته و آن هم در راستای تربیت و هدایت آن فی الجمله جایز دانسته شده است؛ اما در عین حال، خشونت والدین علیه کودک را مذموم دانسته و آن را مضر به تربیت و هدایت فرزند می داند. در مقابل والین را تشویق و ترغیب به مهر و محبت و نوازش کودک می نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شهلا پاکدامن
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی
پریسا پور علمداری
کارشناس ارشد مشاوره خانواده دانشکده علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی
فایزه پیمان پاک
کارشناس ارشد مشاوره خانواده دانشکده علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی