رابطه رهبری تحول آفرین و بهره وری منابع انسانی با در نظر داشتن نقش واسطه ای معنویت در محیط کار

با توجه به اهمیت بهرهوری منابع انسانی در ورند حرکتی سازمانها در عصر حاضر و از طرف دیگر سستی بیش از پیش پارادایم سنتی و ضرورت توجه به مفاهیمی همچون رهبری تحول آفرین و معنویت در محیط کار در جهت فراهم آوردن زمینه های لازم به منظور افزایش بهره وری منابع انسانی با رویکردی متفاوت نسبت به قبل (در بستری جدید)، هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه رهبری تحول آفرین با بهره وری منابع انسانی با درنظرداشتن نقش واسطه ای معنویت در محیط کار میباشد براین اساس کارکنان شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران به عنوان جامعه آماری تحقیق انتخاب گردیده و از طریق نمونه گیری تصادفی ساده تعداد یکصدونودوپنج نفر به عنوان نمونه انتخاب و داده های تحقیق از طریق توزیع پرسشنامه استاندارد در بین آنها جمع آوری شد. برای تجزیه تحلیل داده های تحقیق از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد که بین رهبری تحول آفرین و بهرهوری منابع انسانی و بین رهبری تحول آفرین و معنویت در محیط کار و بین معنویت در محیط کار و بهره وری منابع انسانی رابطه معنادار برقرار میباشد. همچنین برای آزمون فرضیه چهارم از نمودار تصمیم گیری بارون و کنی استفاده شده و نتایج بیانگر تایید نقش واسطه گری کامل معنویت در محیط کار در رابطه بین رهبری تحول آفرین و بهره وری منابع انسانی میباشد.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، معنویت در محیط کار ، بهره وری منابع انسانی ، اثر واسطه ای