بررسی تأثیر محلول پاشی پلی آمین های آزاد بر برخی مشکلات فیزیولوژیکی پسته رقم کله قوچی

درختان پسته مشکلات فیزیولوژیکی متعددی از جمله ریزش جوانه های گل، ریزش میوه ها، پوکی، ناخندانی، بد شکلی میوه ها و زود خندانی نشان می دهند و وقوع این مشکلات با کاهش عملکرد درختان پسته ارتباط نزدیک دارد. در این پژوهش تأثیر محلول پاشی پلی آمین های آزاد پوترسین، اسپرمیدین و اسپرمین بر مشکلات فیزیولوژیکی یاد شده و عملکرد شاخه های پسته رقم کله قوچی در دو سال متوالی پرمحصول و کم محصول بررسی گردید. محلول پاشی پلی آمین های آزاد در دو مرحله زمانی جداگانه یک هفته قبل از تمام گلو دو هفته بعد از تمام گل انجام گرفت. نتایج نشان داد که محلول پاشی پوترسین بر هیچ کدام از مشکلات فیزیولوژیکی پسته تأثیر معنی داری ندارد در حالی که محلول پاشی اسپرمین سبب کاهش این مشکلات و افزایش عملکرد شاخه ها گردید. اگرچه کاربرد تیمار اسپرمیدین بر کاهش ریزش میوه ها و کاهش تشکیل میوه های بد شکل تأثیر معنی داری نشان داد ولی بر عملکرد شاخه ها مؤثر نبود. مشاهده گردید که در هر دو سال پرمحصول و کم محصول، تأثیر محلول پاشی پلی آمین های اسپرمین و اسپرمیدین به میزان زیادی بستگی به زمان کاربرد و غلظت مورد استفاده آنها دارد و به نظر می رسد که کاربرد پلی آمین اسپرمین نقش مهمی در جلوگیری از پدیده ریزش و همچنین بهبود رشد و نمو میوه و عملکرد شاخه ها ایفا می نماید.

کلیدواژه ها:

ریزش جوانه های گل ، ریزش میوه ها ، پوکی ، ناخندانی ، بدشکلی میوه ها ، زود خندانی