ارزیابی تاثیر انواع خاک پوششی بر برخی ویژگی های کمی و کیفی قارچ دکمه ای (Agaricus bisporus L.)

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 403

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHS-41-4_009

تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1395

چکیده مقاله:

خاک پوششی سطح بستر کلونی شده توسط میسلیوم را پوشانده و نقش اساسی در تحریک و القاء توسعه اندام های گره ای در تولید قارچ دکمه ای دارد. به منظور استفاده از ضایعات مختلف محصولات کشاورزی و کاهش مصرف پیت در پرورش قارچ خوراکی، آزمایشی با هفده تیمار و سه تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی در سال 1389 در واحد تولیدی قارچ قوام، واقع در شهرستان شهریار صورت گرفت. تیمارها شامل: 1- کود دامی پوسیده و خاک لومی (50% و 50%)، 2- کود دامی پوسیده، کمپوست مصرف شده و خاک لومی (25%ف 45% و 30%)، 3- کود دامی پوسیده، 4- خاک لوم نیمه سنگین، 5- تفاله نیشکر و خاک لومی (50% و 50% ، 6- کمپوست مصرف شده و ماسه (60% و 40%)، 7- خاک لومی و ماسه (70% و 30% )، 8- سبوس برنج و خاک لومی (40% و 60%)، 9- کوکوپیت و پرلیت (60% و 40%)، 10- ضایعات چای و خاک لوم (50% و 50% )، 11 - خاک هلندی، 12- پیت های شمال، 13- پیت های جنوب، 14- کمپوست مصرف شده و پیت های شمال ( 40% و 60%)، 15- کمپوست مصرف شده، 16- خاک رس و پیت های شمال (65% و 35%) و 17- خاک رس و شن ( 65 % و 35 %) می باشند. در خاک های پوششی هلندی و پیت شمال میسلیوم به ترتیب در کمترین زمان در مقایسه با سایر تیمارها سطح خاک را پوشاند. نتایج نشان داد که تیمار کمپوست مصرف شده و پیت شمال ( 40 % و 60 %) بعد از پیت هلندی در بین خاک های پوششی مورد بررسی بیشترین میزان عملکرد (20/93 کیلوگرم) محصول را داشت. همچنین قارچ های برداشت شده از تیمار مزبور به طور معنی داری در سطح احتمال یک درصد دارای درصد پروتئین بیشتر (کیفیت بالاتر) نسبت به سایر تیمارها بود. کمترین میزان عملکرد در تیمار خاک لومی باغی و ماسه ( 70 % و 30 %) مشاهده شد. بنابراین می توان از کمپوست مصرف شده جهت کاهش بکارگیری پیت در صنایع تولیدی قارچ دکمه ای استفاده نمود.

نویسندگان

داریوش رمضان

عضو هیأت علمی گروه مهندسی فضای سبز و استادیار اصلاح و بیوتکنولوژی ، دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل

براتعلی سیاه سر

عضو هیأت علمی گروه مهندسی فضای سبز و استادیار اصلاح و بیوتکنولوژی ، دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل