ارزیابی وضعیت تکثیر آلل های ناسازگاری در گونه های مختلف بادام های وحشی و گونه های خویشاوند آن به روش PCR

خودناسازگاری در بادام توسط یک مکان ژنی با چندین آلل کنترل می شود. در این آزمایش بررسی نوع آلل های احتمالی ناسازگاری با استفاده از واکنش زنجیره پلی مراز در 96 نمونه از گونه های مختلف بادام و گونه های خویشاوند آن انجام شد. واکنش زنجیره پلیمراز با استفاده از سه جفت آغازگر دژنره ( EM-PC2consF/EM-PC3consR ,PC3consRPaConsI-F/EM- ,PaConsI-F/EM-PC1consR ) یک جفت آغازگر اختصاصی ناسازگاری ( AS1II/AmyC5R ) ، یک جفت آغازگر اختصاصی خودسازگاری (CEBASf/AmyC5R) و یک سری آغازگر چندگانه (AS1II/AmyC5R/CEBASf) انجام شد و در مجموع 155 آلل ناسازگاری تکثیر شد. محدوده اندازه نوارها و تعداد آلل های تکثیر شده بیشتر از مقادیری است که گزارش های قبلی آمده است. آلل های تکثیر شده با آلل های گزارش شده در ارقام بادام مقایسه و نامگذاری شدند. آلل های S13، S2، S9 و S25 به ترتیب با 12/26، 8/39، 7/74 و 7/74 درص بیشترین فراوانی را نشان دادند. نوارهای مربوط به آلل های S28، S22، S19، S18، S17، S16 و S30 در نمونه های مورد مطالعه مشاهده نشدند و آلل های S15 و S26 نیز با 0/65 درص کمترین فراوانی را داشتند. با استفاده از آغازگرهای مذکور به ویژه آغازگر اختصاصی (CEBASf/AmyC5R) هیچ نوار آلل خودسازگاری (Sf) در نمونه ها تکثیر نشد. تجزیه خوشه ای نوارهای تکثیر شده آلل های هر یک از نمونه ها با گروه بندی های گیاه شناسی مطابقت نشان داد.

کلیدواژه ها:

آغازگرهای اختصاصی ، توزیع جغرافیایی ، ناسازگاری ، فراوانی آلل ها