تأثیر اسید سالیسیلیک بر ویژگی های فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی چمن لولیوم (Lolium perenne cv. Numan) تحت تنش خشکی

چمن لولیوم یا رای گراس چندساله گیاهی با نام علمی Lolium perenne L. از خانواده گندمیان است که در طراحی فضای سبز اهمیت بسیاری دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر غلظت های مختلف اسید سالیسیلیک بر بهبود برخی از ویژگی های رشدی و بیوشیمیایی گیاه لولیوم تحت تنش خشکی بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی در این آزمایش، اسید سالیسیلیک در سه سطح (0، 0/75 و 1/5 میلی مولار) و تنش خشکی در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی ) بود. نتایج نشان داد تنش خشکی سبب افزایش میزان نشت یونی و تجمع پرولین شده اما میزان سبزینه (کلروفیل)، محتوای نسبی آب و میزان وزن خشک ریشه و رشد شاخساره را کاهش داد. کاربرد برگی اسید سالیسیلیک تحت تنش خشکی در 1/5 میلی مولار، میزان سبزینه و محتوای نسبی آب را افزایش و نشت یونی و تجمع پرولین را کاهش داد. همچنین بالاترین میزان وزن خشک ریشه و رشد شاخساره از پاشش اسید سالیسیلیک در غلظت 0/75 میلی مولار به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده، کاربرد برگی تیمارهای اسید سالیسیلیک توانست اثرگذاری های منفی ناشی از تنش خشکی را بر شاخص های رشدی و بیوشیمیایی چمن لولیوم بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

پرولین ، سبزینه ، محتوای نسبی آب ، نشت یونی