تاثیر محلول پاشی آهن و تغذیه خاکی نیترات آمونیوم بر کیفیت پس از برداشت میوه سیب رقم دلبار استیوال

افزون بر شرایط انبار، عامل های پیش از برداشت از جمله تغذیه بر کیفیت تازه خوری و افزایش ماندگاری میوه دخالت دارد. در این پژوهش، تاثیر محلول پاشی آهن (سکوسترین 138) در سه سطح (0، 50 و 100 میلی گرم در لیتر) و کاربرد خاکی نیتروژن به صورت نیترات آمونیوم در سه سطح (20، 40 و 60 میلی گرم در لیتر) روی برخی از ویژگی های کیفی میوه سیب رقم دلباراستیوال در زمان برداشت و در مدت انبارمانی آزمایش شده است. نتایج نشان داد، سطوح مختلف نیتروژن استفاده شده منجر به افزایش میزان فنول های کل و در سطوح بالا باعث افزایش درصد کاهش وزن میوه­ها طی انبارمانی شد. سطوح آهن به کار برده شده نیز منجر به افزایش مواد جامد محلول (TSS)، محتوای فنولی و پاداکسنده (آنتی­اکسیدان)­های کل شد و درصد کاهش وزن در فرآیند انبارمانی را نیز کاهش داد. اثر متقابل تیمارهای آهن و نیتروژن موجب حفظ بیشتر ویتامین ث، افزایش میزان فنول کل، کاهش سفتی بافت میوه شده است. تاثیر انبارمانی بر برخی شاخص­ها مانند سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول، ویتامین ث، محتوای فنولی و پاداکسنده­های کل معنی­دار بود و منجر به کاهش کلی کیفیت میوه ها شد، اما تغذیه مناسب موجب حفظ بهتر کیفیت پس از برداشت میوه ها شد. درمجموع، می توان غلظت 100 میلی گرم در لیتر آهن را برای بهبود ویژگی های کیفی این رقم مناسب دانست.

کلیدواژه ها:

آهن ، انبارمانی ، سیب ، کیفیت ، نیتروژن