بررسی پاسخ های ریخت شناختی و بیوشیمیایی برخی گونه های چمن تلقیح شده با قارچ قارچریشه ای در شرایط تنش عنصر سرب

کشت گیاهان پوششی مناسب در مدیریت خاک و آب های آلوده به فلزهای سنگین می تواند مهم باشد. در این پژوهش، دو گونه قارچ قارچریشه ای یا مایکوریزا (Glomus mosseae و Glomus intraradices) بر جذب عنصر سرب، بهبود ویژگی های رشدی و تقویت سامانه پاداکسندگی (آنتی اکسیدانی) چهار گونه چمن سردسیری، فستوکای پابلند (Festuca aurandiance)، فستوکای آبی (Festuca ovina)، چچم چندساله (Lolium perenne) و علف گندمی بلند (Agropyron elongatum) بررسی شد. گیاهان تلقیح شده با قارچریشه با غلظت های مختلف سرب (0، 2000 و 3000 میکرومولار) تیمار شدند. نتایج بررسی ها نشان داد، قارچ قارچریشه، به ویژه G. intraradices، توانایی پرگنه شدن (کلونیزاسیون) با ریشه گونه های چمن در خاک آلوده به سرب را دارند. بیشترین درصد پرگنه شدن در گونه علف گندمی بلند مشاهده شد. قارچ های قارچریشه سبب افزایش وزن خشک اندام های هوایی، ریشه و میزان جذب سرب در گونه های مختلف چمن شدند. گونه فستوکای پابلند تلقیح شده با قارچ قارچریشه گونه G. intraradices بیشترین میزان جذب سرب را داشت. افزون بر این، قارچ قارچریشه مانع افزایش بیشتر پراکسید هیدروژن و مالون دی آلدئید برگ در رویارویی با تنش سرب شد و میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز را در گونه های مختلف چمن افزایش داد. درمجموع، قارچ قارچریشه توانست با تقویت سامانه پاداکسندگی و بهبود رشد چمن ها میزان سرب بیشتری را جذب کند، بدون آنکه نشانه های آسیب دیدگی نشان دهد.

کلیدواژه ها:

آنزیم های پاداکسندگی ، علف گندمی ، فستوکا ، فلزهای سنگین ، گیاه پالایی