بررسی تنوع ریخت شناختی برخی تمشک های سیاه بی خار مازندران

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 428

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHS-49-1_024

تاریخ نمایه سازی: 22 فروردین 1399

چکیده مقاله:

هدف از انجام این تحقیق بررسی تنوع ریخت شناختی (مورفولوژیکی) 40 نژادگان (ژنوتیپ) تمشک­ سیاه بی­خار و پی بردن به  ارتباط آن ها با منابع بی­خاری است. نمونه­ها در کلکسیون تمشک سیاه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری بر پایه صفات توصیفگر تمشک سیاه بررسی شدند. نتایج نشان داد، تنوع در صفات شمار بذر پوک، طعم، وزن و اسیدیته میوه به ترتیب با 100، 59، 43 و 42 درصد بالا بود. شمار بذر پوک با شمار شاخه (325/0) و مقطع عرضی شاخه (365/0) همبستگی مثبت و با قند میوه (393/0-) همبستگی منفی و معنی­داری را نشان داد. خوشه بندی ریخت شناختی دو دسته جداگانه از نمونه­های بی­خار را از یکدیگر تفکیک کرد. در دسته اول که بر پایه صفات طول گل،  نسبت قند به اسید و شمار و وزن بذر از دسته دوم جدا شده بود، دو رقم Thornless Evergreen و Everthornless که به ترتیب از نسل اول (شیمر یا بافت ناهمسان فراپوش) و دوم (به دست آمده از کشت بافت لایه شیمر) بی خاری تمشک سیاه بودند در یک زیرگروه قرار گرفتند. این دسته بیشترین شمار نژادگان بی­خار را شامل می شد که بنابراین رایج ترین رقم های بی­خار مازندران از نوع ژنتیکی و مغلوب (به دست آمده از کشت بافت لایه شیمر) هستند. نمونه­های دگر نام آن ها نیز شناسایی شد. در دسته دوم رقم های پررشد و بی­خار که به احتمال چندگان و متعلق به منبع بی­خاری مرتون ’Merton Thornless‘بودند، از دیگران تفکیک شدند. بنابراین افزون بر منبع بی­خاری مرتون، دو منشا قدیمی­تر بی خاری نیز در میان نمونه­های موجود در ایران شناسایی شد. به نظر می رسد تفکیک دیگر نمونه­های بی­خار، ناشی از تداوم تکامل بی­خاری در اقلیم متنوع شمال کشور بوده و ارزش بررسی­های بیشتر را دارند.

نویسندگان

ناهید عبدی

دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران

حسین مرادی

استادیار، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران

مهدی حدادی نژاد

استادیار، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abdi, N., Moradi, H. & Hadadinejad, M. (2017). Evaluation Genetic ...
  • Ahmadi, K., Gholizadeh, H., Ebadzadeh, H. R., Hosseinpour, R., Hatami, ...
  • Asadi Kangar Shahi, A. & Akhlaghi Amiri, N. (2015). Advanced ...
  • Castro, P., Stafne, E. T., Clark, J. R. & Lewers, ...
  • Clark, J. R. & Finn, C. E. (2011). Blackberry breeding ...
  • Coyner, M. R., Skirvin, R. M., Norton, M. A. & ...
  • Coyner, M. R., Skirvin, R. M., Norton, M. A. & ...
  • Clarck, J. R. & Salgado, A. (2016). Prime-Ark Traveler’ Primo ...
  • Dimić E. B., Vujasinović V. B., Radočaj O. F. & ...
  • Effati, A. R. & Hadadinejad, M. (2016). Propagation of blackberry ...
  • Gharaghani, A., Eshghi, S., Momeni, S. H. A. & Keshavarz, ...
  • Ghasemi, K., Haddadinejad, M. & Mohammadi, A. A. (2016). The ...
  • Hadadinejad, M. & Moradi, H. (2016). Evaluation of genetic diversity ...
  • Hadadinejad, M., Qasemi, S. & Azimi, F. (2015). Morphological diversity ...
  • Jafari Najaf-Abadi, A. & Hamidoghli, Y. (2009). Micropropagation of thornless ...
  • Murray, H. G. & Thompson, W. F. (1980). Rapid isolation ...
  • Özdemir, E., Ayanoğlu, H., Gündüz, K. & Bayazit, S. (2008). ...
  • Perasovic, I. (2013). Red raspberry (Rubus idaeus L.) cultivars in ...
  • Funt, R. C. (2013). Growth and development. In: RC Funt ...
  • Sedighi, E. & Rahim malek, M. (2015). Evaluation of genetic ...
  • Shams, Z., Tafazoli, E. & Eshghi, S. (2015). Response of ...
  • Swanson, J. D., Carlson, J. E., FernándezFernández, F., Finn, C. ...
  • UPOV for black berry. (2006). International union for the protection ...
  • Wada, S. & Reed, M. B. (2010). Seed coat morphology ...
  • Wrolstad, R. E. (1976). Color and pigment analysis in fruit ...
  • Zargari, A. (1989). Medicinal Plants. Tehran University Publication. (in Farsi) ...
  • نمایش کامل مراجع