شاخص های عملکردی و کیفی نارنگی انشو میاگاوا روی شش پایه در شرق مازندران

در این پژوهش، تاثیر شش پایه سوینگل سیتروملو، ترویرسیترنج، کاریزوسیترنج، سیترنج C-35، اسموت فلت سویل و گوتو بر صفات زایشی نارنگی انشوی میاگاوا طی پنج سال (1396-1392) بررسی شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 96 اصله درخت انجام شد. نتایج نشان داد که درختان روی پایه سوینگل سیتروملو، در شروع فاز باردهی (1392 و 1393)، با اختلاف معنی دار آماری، پرمحصول تر از سایر پایه ها بودند (به ترتیب 58 و 45 کیلوگرم در درخت). بیشترین عملکرد متوسط سالانه (52 کیلوگرم در درخت)، بیشترین عملکرد تجمعی طی پنج سال (261 کیلوگرم در درخت) و کمترین شاخص تناوب باردهی (1/22 درصد) با اختلاف آماری معنی داری نسبت به سایر پایه ها، در پایه سیتروملو به دست آمد. تحمل به سرما در سیتروملو به دلیل حفظ گل و میوه و عملکرد نهایی بالا در سال بعد از یخبندان (1393) بیشتر از بقیه پایه ها بود. عملکرد متوسط سالانه و تجمعی پنج سال میاگاوا در سیترنج های ترویر، کاریزو و C-35 و اسموت فلت سویل از نظر آماری مشابه بود. ولی راندمان عملکرد C-35، افزایش معنی داری نسبت به سایر پایه ها نشان داد  (72/6 کیلوگرم برمترمکعب حجم تاج). با اختلاف آماری معنی داری، میوه های روی سیتروملو، کروی تر (953/0) و پرآب تر (22/46 درصد)، میوه های کاریزوسیترنج پخ تر (939/0) و پوست نازک تر (21/2 میلی متر) و میوه های C-35 سنگین تر (2/150 گرم) و زودرس تر (شاخص برداشت: 21/11) از میوه های روی دیگر پایه ها بودند. پایه گوتو به طور معنی داری باعث افزایش ضخامت پوست (83/2 میلی متر)، کاهش آب میوه (65/41 درصد) و دیررسی میوه (شاخص برداشت: 52/8) در مقایسه با پایه های دیگر شد. همچنین درختان پیوندی روی این پایه، بیشترین شاخص تناوب باردهی (4/42 درصد) را طی پنج سال داشتند.

کلیدواژه ها:

تناوب باردهی ، راندمان عملکرد ، شاخص برداشت ، عملکرد تجمعی