گونه شناسی فرمی ظروف منفذ دار موسوم به میثاق با استناد بر مجموعه موزه های بنیاد مستضعفان

سفال در دسترس ترین وفراوانترین موادفرهنگی محوطه های باستانی را تشکیل میدهد که به واسطه آن میتوان به ادوار فرهنگی موجود در سایتهای مورد مطالعه، بدون کاوش دست یافت. امروزه پژوهشگران، سفال را بعنوان بخشی از فرهنگ انسانی میشناسند و تلاش میکنند تا با تجزیه وتحلیل های مختلف، به سرنخ هایی از اوضاع اجتماعی واقتصادی در گذشته دست یابند در این میان جام میثاق یکی از هنرهای دستی وتزیینی است که از زمانهای قدیم در ایران مورداستفاده بوده است. جام های میثاق در دوران تاریخی به اوج زیبایی وشکوه خود رسید. در این دوران حیوانات با جزییات بسیار ریز و دقیق برسر جام ها نقش شدند. سابقه جام میثاق باتوجه به جامهای بدست امده وتاریخ گذاری آنها به قرن پنجم ق.م برمیگردد. از سده پنجم پیش از میلاد تا قرون ششم وهفتم (دوره هخامنشی تادوره ساسانی) تعداد فراوانی جام میثاق کشف شده است. هدف از این نوشتارطبقه بندی و مطالعهی جامهای میثاق مکشوفه از محوطه های مختلف دوران تاریخی بصورت عام و معرفی مجموعه جامهای میثاق موجود در موسسه موزه های بنیاد به طور خاص است. نام گذاری ظروف میثاق به سبب وجود لوله های کف ظرف است. تصور بر این است که نوشیدن همزمان چندین نفر(بسته به تعدادلوله های ظرف) از یک ظرف لوله دار نشانگروفادار بودن به پیمان و یا مهر تایید بر موافقت هایی است که بین آنها صورت گرفته است. باتوجه به گفته های دکتر کامبخش فرد، کوزه هایی که دو دسته یا یک دسته دارند ودر زیرو نشیمن گاه آنها دو سوراخ تعبیه شده است، کوزه و ساغر میثاق هستند. بدین معنی که در پیمان زناشویی، برادری، تعهدات وقراردادهای مشارکت و پیمان صلح یا عدم تجاوز، طرفین همزمان ازمایع درون آن می نوشیدند.

کلیدواژه ها:

جام میثاق ، طبقه بندی ، مطالعه ، نشانگرعهد وپیمان ، قرن پنج ق. م