جایگاه حروف مقطعه در روایات با تاکید بر دیدگاه جوادی آملی

یکی از مسایلی که از صدر اسلام تا کنون، ذهن دانشمندان و پژوهشگران حوزه تاریخ و تفسیر قرآن را به خود مشغول داشته ، و آنان را به اظهار نظرهایی در این باب وادار کرده است، حروف مقطعه و راز آن ها در آغاز برخی از سور قرآنی است . برخی از قرآن پژوهان، این حروف را فاقد معنا دانسته، و به عنوان رمز مابینخدا و رسولش قلمداد می کنند، و گروهی این حروف را معنادار فرض کرده و نظرات عدیده ای درباره مفاد و معنای آن ها ارایه کرده اند. مفسران بزرگ قرآن کریم ، هر کدام تفسیری را برای این حروف ، ارایه نموده و درباره آن نظر داده اند کهدر آثارشان موجود می باشد ولی از آنجا که تفسیر مراد این حروف به شیوه ای درست و اطمینان بخش از زبان پیامبر و دیگر پیشوایان معصوم گزارش نشده است، برخی از مفسران از تفسیر و تعیین مقصود آن روی برتافته و برخی از روی حدس و گمان و به مدد قراینی کوشیده اند معنایی برای آن بیابند، ولی بیش تر اینمفسران در این راه ناکام مانده اند. مفسر تسنیم با توجه به آراء گوناگون مفسران در تفسیر حروف مقطعه، آن ها را رودرروی یکدیگر نمی داند و معتقد است اگر این آراء با دلایل معتبر اثبات شود، همه آن ها قابل پذیرش است. اما هم چنان راه فحص و ارزیابی نهایی در باره این حروف را باز می داند.نگارنده در این مقاله به تبیین و تفسیر کامل این حروف از منظر مفسر فرزانه استاد جوادی آملی، با توجه به آثار گران سنگ وی می پردازد.

کلیدواژه ها:

حروف مقطعه ، روایات تفسیری ، استاد جوادی آملی ، تفسیر قرآن