بررسی مولفه های مکتب فوتوریسم در نمایش نامه ساساثر ولادیمیر مایاکوفسکی

جنبش فوتوریسم را نزدیک ترین و وابسته ترین جنبش هنری به مولفه های سیاسی اوایل قرن بیستم می دانیم، شروع این جنبش در زمان جنگ جهانی اول دلیلی است بر میزان تاثیرگذاری جنبش فوتوریسم بر جامعه ایتالیای آن زمان و قدرت درونی آراء هنرمندان این مکتب می باشد. پس از ایتالیا فوتوریسم با ورود به کشورهای دیگر در سال های کوتاهی توانست فعالیت خود را در تمامی حوزه های هنری نقاشی، مجسمه سازی، شعر، صحنه پردازی و تیاتر تحت تاثیر قرار دهد. یکی از استادان بنام این سبک ولادیمیر مایاکوفسکی، شاعر و درام نویس روسی بود. مایاکوفسکی در نمایشنامه ی نخست خود (تراژدی مایاکوفسکی) موضوعی را تبیین می کند که بعدها آن را به شیوه ای موکد و تداومی در دیگر آثار نمایشی اش ادامه می دهد. مشهورترین اثرش نمایشنامه ای با عنوان ساس است که در سال 1928 نوشته شد و یک سال بعد میر هولد کارگردان مشهور و صاحب سبک روسی آن را بر صحنه برد. این نمایشنامه داستان زندگی شخصی به نام پری سیب کین است که فردی انگل صفت، دوستدار شهوترانی و تفریحات ناسالم است. ساس همانند دیگر آثار فوتوریستی اثری است تخیلی و هجوآمیز که موضوع آن مبارزه با بازمانده های ذهنیت خرده بورژوایی در تمام شکل های آن است. مایاکوفسکی در این نمایش نامه نوکیسه های پس از سیاست نوین اقتصادی در اتحاد شوروی را ریشخند می کند. در این مقاله به بررسی سبک فوتوریست و تاثیر آن در نمایش نامه ی ساس می پردازیم.

کلیدواژه ها:

فوتوریسم ، نمایش نامه ، ولادیمیر مایاکوفسکی ، تیاتر ، مدرنیسم