هنگامی که معناشناسی به واج شناسی کمک می کند: یک مزیت پردازشی برای فرم های واژگانی تصویری برای افراد مبتلا به زبان پریشی (آفازی)

تصویرگونگی (یا شمایلگونگی (iconicity رابطه غیر انتزاعی (غیر اختیاری) بین خواص فرم واجی و محتوای معنایی (مثلا moo ، ( splash است. این یک ویژگی مشترک بین زبان گفتاری و زبان اشاره است و شواهد اخیر نشان میدهد که فرم های تصویری در طول یادگیری کلمه مزیت هایی را ایجاد میکنند. ما پی بردیم که فرمهای تصویری، یک مزیت پردازشی را برای 13 نفر از افراد مبتلا به زبانپریشی (آفازی) که نیمکره چپ آنها پس از سکته مغزی آسیب دیده است، ایجاد کرد. کلمات تصویری و کلمات کنترل در چهار امر مهم و مختلف مقایسه شدند: تکرار، خواندن با صدای بلند، تصمیم گیری واژگانی به صورت شنیداری و تصمیم گیری واژگانی به صورت دیداری. برای برخی از افراد در تمام این امور بیان شده، یک مزیت برای واژه های تصویری دیده شد، که اثرات بین خواندن با صدای بلند و تصمیم گیری واژگانی به صورت شنیداری سازگار هستند. این دو وظیفه بر روی نگاشت بین معناشناسی و واج شناسی متکی است. نتیجه بررسی های این تحقیق نشان داد که تصویرگونگی به افراد مبتلا به زبانپریشی در پردازش واژگان گفتاری کمک می کند. این مزیت به دلیل رابطه قوی بین اطلاعات معناشناسی و فرم های واجی است.

کلیدواژه ها:

معناشناسی ، واج شناسی ، تصویرگونگی ، سمبولیسم آوایی ، زبان پریشی یا آفازی