ارتباط خودکارآمدی تحصیلی و هوش هیجانی با اضطراب در دانشجویان سیستم آموزش از راه دور دانشگاه پیام نور

زمینه و هدف: اضطراب از شایع ترین اختلالات روانی است و در حالت شدید تداوم رفتاری فرد را بر هم زده و از پاسخ منطقی او جلوگیری می کند. شناخت تعیین کننده ها و پیش بینی کننده های اضطراب در افراد می تواند به پیشگیری و کنترل آن کمک کند. بر این اساس این مطالعه با هدف بررسی رابطه خود کارآمدی تحصیلی و هوش هیجانی با اضطراب در دانشجویان انجام شده است. روش بررسی پژوهش توصیفی و از نوع تحقیقات همبستگی بود. جامعه آماری دانشجویان واحدهای دانشگاهی پیام نور بودند. نمونه پژوهش، 196 نفر ازدانشجویانی بودند که در سیستم آموزش از دور تعدادی از واحدهای پیام نور را بصورت الکترونیکی اخذ کردندو از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های هوش هیجانی، خود کارآمدی تحصیلی و اضطراب پاسخ دادند. داده ها به کمک آزمون های آماری تی، تحلیل واریانس، رگرسیون ساده و چندگانه تحلیل شد. یافته ها نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق و با توجه به اینکه ارتقاءهوش هیجانیو خود کارآمدی تحصیلی با کاهش اضطرابارتباط دارد و اضطراب خود یکی از دلایل اختلال سلامت روان و کاهش توان یادگیری در دانشجویان می شود لازم است زمینه های تقویت آنها مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، خود کارآمدی تحصیلی ، اضطراب